به گزارش خبرنگار ایلنا، بیست و دومین مراسم سینمایی، تلویزیونی دنیای تصویر (جشن حافظ) امشب شنبه هشتم مهرماه در سالن رویال هال هتل اسپیناس پالاس برگزار شد.
اجرای این مراسم را که با بیش از یک ساعت تاخیر برگزار شد محمدرضا علیمردانی بر عهده داشت.
در ابتدای بیست‌ودومین جشن حافظ رضا یزدانی روی صحنه آمد و گفت: علی معلم روزی وصیتی کرد و گفت می‌خواهم هر سال یکی از اشعار حافظ را در این مراسم بخوانی و من هم انجام وظیفه می‌کنم.
او در ادامه قطعه‌ای از حافظ را اجرا کرد.
در ادامه این مراسم از بهزاد فراهانی به پاس یک عمر فعالیت هنری تجلیل شد و محمد رحمانیان کارگردان تئاتر، آذر معماریان و شقایق فراهانی روی صحنه رفتند تا از این هنرمند تجلیل کنند.
در ادامه محمد رحمانیان پشت تریبون قرار گرفت و گفت: حالا که نام بهزاد فراهانی در میان است باید درباره شصت سال فعالیت او حرف بزنم.
وی افزود: او به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان اگر در این عرصه نبود بسیاری از آثار درخشان مثل «سفر سنگ» شکل نمی‌گرفت. او گروه بیسیم نجف آباد را تشکیل داد و بازیگران بزرگی چون پرویز پرستویی را وارد این هنر کرد. نمی‌شود از تئاتر ایران حرف زدن و نامی از افرادی چون فراهانی به میان نیاورد. بیش از سی سال است که با یکدیگر کار می‌کنیم و من به جای تمام شاگردان بهزاد فراهانی اینجا هستم
بهزاد فراهانی نیز طی سخنانی گفت: برای اولین بار در عمرم به خودم حسادت کردم. از همگی سپاسگزارم. خیلی فکر کردم که روی سن چه بگویم و چند بیتی از غزل حافظ را هدیه می‌کنم.
وی افزود: دو سالی که در دانشکده در کنار علی معلم بودم، در کلاسی بودیم که افراد آن درس از بزرگان هنر امروز هستند. زمانی که علی معلم سر کلاس بود، وزن کلاس تغییر کرده و به سمت اندیشه و تفکر می‌رفت و در چالشی ژرف قرار می‌گرفتیم. علی معلم بسیار راستگو و شجاع بود. به خاطر دارم در تحلیل متن‌های کلاسی، علی معلم نقش اصلی را داشت و بسیار خوب قصه را کالبد شکافی می‌کرد. علی معلم پاک و منزه بود و اهل محافظه کاری نبود. خوشحالم که از این جشن من هم بهره‌ای دارم.
در ادامه امید معلم (دبیر بیست‌ودومین جشن دنیای تصویر) روی صحنه حاضر شد و گفت: من تصور می‌کنم بیش از هر زمانی نیاز داریم در کنار یکدیگر باشیم، شاید صاحبان قدرت این نیاز را احساس نکنند که مهمترین رکن یک جامعه فرهنگ است و بدون آن زنده نخواهیم بود، اهالی هنر از کلیت یک جامعه پاسداشت و نگهداری می‌کنند.
وی افزود: هر آنچه که در مراسم حافظ می‌بینید حاصل داوری حرفه‌ای است. هیچگاه با مجموعه‌های تلویزیونی با سیاست برخورد نکردیم و اگر مجموعه‌ای در لیست نیست یعنی اشکالاتی وجود داشته است. نمی‌توان ایران را بدون مردم و هنرمندان تصور کرد. اینجا سرزمین ما است و دارای بزرگان زیادی از حافظ تا مولانا است. در این سرزمین نباید با آدم‌ها برخورد چکشی صورت گیرد. از نگاه ما داوران، آنچه که نقطه قوت هر مجموعه‌ای است، اولویت است. اگر برخی در بین نامزدها نیستند، باید به خود رجوع کنند.
معلم در پایان تاکید کرد: ما به جز همدیگر چیزی نداریم و نیاز داریم در کنار هم متحد باشیم، در غیر اینصورت به هیچ نقطه روشنی نخواهیم رسید. هر کس به مردم خدمت می‌کند توفیق الهی نصیب او شده و باید بداند در سرزمین بزرگی خدمت می‌کند. از خداوند می‌خواهم حال ایران ما روز به روز بهتر شود و کینه ورزی از میان برود.
در ادامه جوایز بخش مستند و فیلم کوتاه بیست‌ودومین جشن دنیای تصویر اهدا شد.
جایزه بهترین مستند: سیاوش صفاریان‌پور، مستند «کاپیتان من»
جایزه بهترین فیلم کوتاه: صمد علیزاده، فیلم کوتاه «سیزده سالگی»
سپس علی زند‌وکیلی روی صحنه حاضر شد و قطعاتی اجرا کرد.
در ادامه این مراسم جوایز بخش تلویزیون اهدا شد.
جایزه بهترین بازیگر زن کمدی: رویا افشار «آنتن»
جایزه بهترین فیلمنامه سریال تلویزیونی: رضا بهاروند و جمشید محمودی، «پوست شیر»
بهترین ترانه تیتراژ سریال: علیرضا قربانی برای اجرای ترانه «بی‌گناه» از سریال «بی‌گناه»
محسن چاوشی، برای ترانه «رهایم کن»، از سریال «رهایم کن»
جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی: مهران غفوریان، «نیسان آبی»
جایزه بهترین بازیگر زن درام: هدی زین‌العابدین، «رهایم کن»
جایزه بهترین بازیگر مرد درام: علیرضا کمالی، «پوست شیر»
